آیا میدانستید که وحشتناکترین بیماری قرن یعنی آلزایمر که با حواس پرتی های کوچک شروع می شود بر اثر مصرف شکر بوجود می آید. این به آن معناست که تا ۲۵ سال دیگر نیمی از جمعیت میانسال کره زمین آلزایمر خواهند داشت و مرگ زجرآوری در انتظارشان است ؟
آیا میدانستید که عامل اصلی افسردگی شکر است. مردم عامی تصور می کنند با خوردن چیزی شیرین روحیه شان شاد خواهد شد در حالیکه کاملا بر
عکس است. شادی حاصل از خوردن شیرینی به خاطر اعتیادی است که به آن دارید و با خوردن آن آرامش می یابید اما در روحیه و امواج مغزی شما اثر متضاد دارد ؟
آیا میدانستید که شکر سبب بی حوصلگی است و کسانی که شکر مصرف می کنند به هیچ عنوان میلی به ورزش کردن و فعالیت های بدنی ندارند ؟
آیا میدانستید که شکر امواج مغزی دلتا- آلفا و تتا را زیاد می کند که در نتیجه این افزایش قدرت تمرکز و تصمیم گیری در انسان از بین می رود ؟
آیا میدانستید که سردردهای بی موقع و بی دلیل و میگرن بر اثر مصرف چیزهای شیرین است ؟
آیا میدانستید که شکر ریسک بسته شدن رگهای خونی را زیاد می کند ؟
اختلال شخصیت دوری گزین یا اسکیزوئید با الگوهای طولانی مدت جدایی از روابط اجتماعی شناخته می شود.
نشانه های اختلال شخصیت دوری گزین
فرد با اختلال شخصیتی اسکیزوئید در بیان احساسات دچار مشکل است.
و یا خیلی کنترل شده احساساتش را بیان می کند، خصوصا زمانی که با دیگران ارتباط برقرار می کند.
فرد با این اختلال شخصیتی ممکن است میل به دوستی نزدیک نشان ندهد، و از روابط نزدیک با دیگران دوری کند.
آنها اغلب ترجیح می دهند تنهایی وقت بگذرانند به جای اینکه معاشرت کنند یا در جمع افراد باشند.
در نگاه عامه، فرد با اختلال شخصیت اسکیزوئید احتمال دارد «گوشه گیر» معمولی تصور شود.
افراد با اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است در ابراز خشم مشکلات خاصی داشته باشند.
حتی در پاسخ به تحریک مستقیم، که باعث این تفکر می شود که آنها فاقد احساس هستند.
زندگی آنها گاهی بی هدف می شود و ممکن است نسبت به اهدافشان بی اراده باشند.
چنین افرادی معمولا نسبت به شرایط ناسازگار منفعلانه واکنش می دهند .
و در پاسخ مناسب به اتفاق های مهم زندگی دچار مشکل می شوند.
بخاطر فقدان تجربه های جنسی، افراد با این اختلال شخصیتی روابط دوستانه اندکی دارند.
به ندرت قرار ملاقات می گذراند، و معمولا ازدواج نمی کنند. استخدام یا عملکرد شغلی ممکن است تضعیف شود.
اما افراد با این اختلال ممکن است وقتی تحت شرایط انزوای اجتماعی کار می کنند عالی عمل کنند.
اختلال شخصیت الگویی پایدار از تجربه ی درونی و رفتاری است که نسبت به هنجار های فرهنگ فرد انحراف پیدا می کند.
الگو در دو حیطه ی نامبرده یا بیشتر مشاهده می شود:
شناخت؛ خلق؛ عملکرد بین فردی؛ یا کنترل امیال. الگوی پایدار در گستره ی وسیعی از شرایط شخصی و اجتماعی انعطاف ناپذیرو فراگیر است.
این مسئله معمولا منجر به رنج و یا لطمه چشمگیری در عملکرد اجتماعی، شغل یا دیگر حیطه ها می شود.
این الگو ثابت و طولانی مدت است و شروع آن می تواند ریشه در کودکی یا بلوغ داشته باشد.
نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوئید
اختلال شخصیت اسکیزوئید:
الگوی گسیختگی از روابط اجتماعی و گستره ی محدودی از بیان احساسات در روابط بین فردی شناخته می شود.
از اوایل بزرگسالی آغاز می شود و در زمینه های متنوعی بروز داده می شود، که نشانه اش حداقل ۴ مورد از موارد زیر است:
نه به روابط نزدیک تمایل دارد و نه از آن لذت می برد، از جمله عضو خانواده بودن.
اغلب اوقات فعالیت های انفرادی را انتخاب می کند.
هیچ علاقه ای به تجربه های جنسی با فرد دیگر ندارد یا علاقه ی اندکی دارد.
از هیچ فعالیتی لذت نمی برد یا فقط از فعالیت های اندکی لذت می برد.
بجز خانواده ی درجه یک فاقد دوستان صمیمی یا معتمد است.
نسبت به تحسین یا انتقاد دیگران بی تفاوت است.
بی عاطفگی، بی اعتنایی یا حالت عاطفی هموار از خود نشان می دهند.
به این دلیل که اختلالات شخصیتی طولانی و الگو های رفتار پایدار توصیف می شوند، آنها اغلب در بزرگسالی تشخیص داده می شوند.
غیر معمول است که در کودکی یا نوجوانی تشخیص داده شوند زیرا کودک یا نوجوان با رشد مداوم، تحت تاثیر تغییرات شخصی و بلوغ است.
با این وجود، اگر در نوجوانی یا کودکی تشخیص داده شود، ویژگی ها باید حداقل یک سال وجود داشته باشند.
اختلال شخصیتی اسکیزوئید در مردان نسبت به زنان متداول تر است.
مانند اغلب اختلالات شخصیتی، اختلال شخصیتی اسکیزوئید با افزایش سن کاهش خواهد یافت.
خیلی از افراد وقتی در ۴۵ یا ۵۰ سالگی به سر می برند اندکی از نشانه های افراطی را تجربه می کنند.
شماره های تماس 01
اختلال شخصیتی اسکیزوئید چگونه تشخیص داده می شود؟
اختلالات شخصیتی :توسط متخصص سلامت روان کارآمد شناخته می شود، همچون روانشناس یا روانپزشک.
پزشک خانواده و پزشکان عمومی قاعدتا آموزش ندیده اند یا آگاه نیستند که این نوع تشخیص های روانشناسی را انجام دهند.
بنابر این وقتی در ابتدا با پزشک خانواده در مورد این مسئله صحبت می کنید
آنها باید شما را برای تشخیص و درمان به متخصص سلامت روان ارجاع دهند.
هیچ آزمایشگاه، آزمایش خون یا ژنتیکی وجود ندارد که برای تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید مورد استفاده قرار گیرد.
خیلی افراد با اختلال شخصیت اسکیزوئید دنبال درمان نمی روند.
افراد با اختلالات شخصیتی، عموما تا وقتی که اختلال بر زندگی فرد تاثیر بگذارد به دنبال درمان نمی روند.
این اغلب وقتی اتفاق می افتد که نیرو های مقابله ی فرد توان رویارویی با استرس یا دیگر رویداد های زندگی را ندارد.
تشخیص اختلال شخصیتی توسط متخصص سلامت روان انجام میشود.
نشانه ها و تاریخچه ی زندگیتان را با آنچه در اینجا آمده مقایسه می کند.
آنها تعیین می کنند که نشانه های شما معیار های لازم برای تشخیص اختلال شخصیتی را دارند یا خیر.
دلایل اختلال شخصیتی اسکیزوئید
امروزه محققان نمی دانند چه چیز باعث اختلال شخصیتی اسکیزوئید می شود.
نظریه های بسیاری در مورد دلایل احتمالی اختلال شخصیت اسکیزوئید وجود دارند.
اغلب متخصصان بر ویژگی های مدل علت و معلولی اجتماعی روانی، توافق کردند.
دلایل احتمالا مربوط به ویژگی های بیولوژیکی و ژنتیکی:
عوامل اجتماعی (همچون چگونگی تعامل فرد با خانواده و دوستان و دیگر کودکان در سنین پایین) و عامل های روانشناسی
(شخصیت و خلق و خوی فرد، به وسیله ی محیطشان و مهارت های اکتسابی مقابله با استرس).
این نشان می دهد که هیچ نشانه ای به تنهایی عامل نیست، بلکه مجموعه و ماهیت به هم تنیده ی هر سه عامل مهم است.
اگر فردی این اختلال شخصیتی را داشته باشد، تحقیقات نشان می دهند که اندکی خطر افزایش «انتقال» این اختلال به فرزندانشان وجود دارد.
درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید
درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولا شامل روان درمانی طولانی مدت با روانشناسی می باشد
که تجربه ی درمان چنین اختلال شخصیتی ای را دارد.
همچنین ممکن است دارو نیز برای کمک به نشانه های دردسر ساز و ناتوان کننده تجویز شود.
منبع: مرکزمشاوره ستاره ایرانیان - پریسا نجفی ، مرکز مشاوره و روانشناسی ایران - اختلال شخصیت دوری گزین
قرص ضد بارداری خوراکی، معمولا “قرص ارژانسی” شناخته شده است.
یک روش مبتنی بر هورمون برای جلوگیری از حاملگی است.
همچنین می تواند به حل قاعدگی نامنظم، دوره های دردناک و سنگین، اندومتریوز، آکنه و سندرم پیش از قاعدگی (PMS) کمک کند.
کنترل تولد قرص های کار مانع از تخمک گذاری، تخم تولید نمی شود، بنابراین هیچ چیز برای اسپرم برای باروری وجود ندارد. بارداری نمی تواند رخ دهد.
“قرص” توسط نزدیک به ۱۶ درصد از زنان در سن ۱۵ تا ۴۴ سال در ایالات متحده استفاده می شود و دارای مزایا و معایب است.
افراد مبتلا به عوامل خطر مختلف ممکن است توصیه به استفاده از یک نوع خاص از قرص.
همه آنها شامل اشکال مصنوعی هورمون استروژن ، پروژسترون یا هر دو هستند. پروژسترون مصنوعی پروژستین نامیده می شود.
قرص های ترکیبی حاوی پروژستین و استروژن هستند. “مینی قرص” شامل پروژستین است.
همه قرصهای مونوفاز حاوی همان تراز هورمون هستند.
با قرص های فازی، هر دو ماه یک بار، دو یا سه نوع مختلف قرص مصرف می شود که هر کدام حاوی تعادل هورمون های مختلف هستند.
گزینه دیگری “قرص های روزمره” و “قرص های ۲۱ روزه” است.
یک بسته قرص های روزانه ۲۸ روز طول می کشد، اما هفت قرص غیرفعال است.
قرص های روزانه ممکن است ساده تر از درست استفاده شوند، زیرا روزانه هر روز یکسان است.
به درستی استفاده می شود، قرص بسیار موثر است، اما به دلیل آنکه افراد اشتباه می کنند، هر ساله ۶ تا ۱۲ حاملگی در هر ۱۰۰ مورد استفاده می شود.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) نرخ شکست را برای هر دو نوع قرص در ۹ درصد قرار داده اند.
قرص های کنترل قلب از بیماری های منتقله از راه جنسی جلوگیری نمی کنند.
فقط یک کاندوم می تواند به جلوگیری از این نوع عفونت کمک کند.
عوارض جانبی رایج ضد بارداری خوراکی عبارتند از:
ما در مورد هر کدام از این عوارض جانبی به جزئیات زیر نگاه خواهیم کرد.
خونریزی واژینال در طی دوره های مورد انتظار معمول است. این معمولا در طی ۳ ماه از آغاز قرص مصرفی حل می شود.
در طول لکه بینی، قرص هنوز هم موثر است، تا زمانی که به درستی انجام شده است و هیچ دوز از دست رفته است.
هر کسی که ۵ یا بیشتر روز از خونریزی را در طول قرصهای فعال یا خونریزی شدید برای ۳ یا بیشتر روز تجویز کند، باید با مشاور متخصص بهداشت و درمان تماس بگیرد.
این خونریزی ممکن است اتفاق بیفتد، زیرا رحم با داشتن یک پوشش اندومتری نازک تر تنظیم می کند یا به این دلیل که بدن با تنظیم سطوح مختلف هورمون تنظیم می شود.
هنگامی که اولین بار مصرف قرص را تجربه کنید، برخی از افراد تهوع خفیف را تجربه می کنند، اما علائم معمولا بعد از مدتی فروکش می کنند.
مصرف قرص با غذا یا هنگام خواب ممکن است کمک کند. اگر حالت تهوع شدید یا ادامه یابد تا ۳ ماه طول بکشد، باید راهنمایی پزشکی بگیرید.
قرص های کنترل قند ممکن است باعث افزایش غلظت پستان یا حساسیت به لمس شود.
این به طور معمول چند هفته پس از شروع قرص را رفع می کند.
هر کسی که یک پستان در پستان پیدا کند یا درد پایدار یا حساسیت به لمس یا درد شدید سینه داشته باشد باید به کمک پزشکی کمک کند.
نکاتی برای تسکین درد ملایم پستان شامل کاهش مصرف کافئین و نمک و استفاده از سینه های حمایتی است.
زن با تهوع خم شده است
بعضی از افراد عوارض جانبی با “قرص” مانند دوره های نامنظم، حالت تهوع، سردرد یا تغییر وزن دارند.
هورمون های قرص های جلوگیری از قاعدگی می توانند احتمال سردرد و میگرن را افزایش دهند.
قرص هایی با انواع و دوزهای هورمون ممکن است نشانه های مختلفی ایجاد کند.
استفاده از یک قرص کوچک با دوز ممکن است باعث بروز سردرد شود.
علائم معمولا در طول زمان بهبود می یابند، اما اگر سردردهای شدید هنگام شروع قرص مصرفی شروع شوند، باید به پزشک مراجعه کنید.
مطالعات بالینی نشان می دهد که پیوند ثابت بین استفاده از قرص های پیشگیری از تولد و نوسان وزن وجود ندارد.
با این حال، احتباس مایعات ممکن است رخ دهد، به خصوص در اطراف سینه ها و باسن ها.
بر اساس یک بررسی، اکثر مطالعات در طی ۶ یا ۱۲ ماه فقط با کنترل پروژسترون تولد، افزایش وزن متوسط کمتر از ۴/۴ پوند (۲ کیلوگرم) پیدا کردند.
مطالعات دیگر روشهای کنترل زایمان نشان داد که افزایش یکسان است.
برخی از انواع ضد بارداری هورمونی با کاهش وزن توده بدن ارتباط دارند.
مطالعات نشان می دهد که قرص های ضد بارداری ممکن است خلق و خوی کاربر تاثیر می گذارد و خطر را افزایش دهد از افسردگی و یا دیگر تغییرات عاطفی.
هر کسی که در طول استفاده از قرص تغییرات خلق را تجربه می کند باید با ارائه دهنده پزشکی خود تماس بگیرد.
حتی با استفاده از قرص مناسب، یک دوره ممکن است گاهی اوقات از دست رفته باشد. عواملی که می توانند بر آن تأثیر بگذارند عبارتند از: استرس ، بیماری، سفر و اختلالات هورمونی یا تیروئید.
در صورت استفاده از قرص یک دوره از دست رفته یا بسیار سبک است، قبل از شروع بسته بعدی توصیه بارداری توصیه می شود.
این امر غیرمعمول نیست که یک جریان بسیار سبک باشد و یا به طور کامل از دست رفته باشد.
در صورت نگرانی، به مشاوره پزشکی مراجعه کنید.
هورمون یا هورمونهای قرص ضد بارداری ممکن است در بعضی از افراد باعث بروز اختلال جنسی یا میل جنسی شود.
اگر کاهش میل جنسی وجود داشته باشد و ناراحت کننده باشد، باید با یک ارائه دهنده پزشکی آن را مورد بحث قرار داد.
در بعضی موارد، قرصهای جلوگیری از قاعدگی می توانند میل جنسی را افزایش دهند. به عنوان مثال:
تغییرات در تخلیه واژن ممکن است هنگام مصرف قرص رخ دهد.
این ممکن است افزایش یا کاهش روانکاری واژینال یا تغییر ماهیت تخلیه باشد.
اگر خشکی واژن به دست آید، روانکاری اضافه می تواند به ایجاد رابطه جنسی راحت تر کمک کند.
این تغییرات معمولا مضر نیست، اما تغییرات در رنگ یا بو می تواند عفونت را نشان دهد.
هر کسی که در مورد چنین تغییراتی نگران است باید با ارائه دهنده پزشکی خود صحبت کند.
تغییرات هورمونی ناشی از قرصهای کنترل قاعدگی با ضخیم شدن قرنیه در چشم ارتباط دارد.
استفاده از پیشگیری از بارداری خوراکی با خطر بالاتری از بیماری چشم ارتباط ندارد، اما ممکن است به این معنی باشد که لنزهای تماسی دیگر راحت نیستند.
مصرفکنندگان لنزهای تماس با چشم پزشک خود باید در صورتی که در طول استفاده از قرص، هر گونه تغییر در دید و یا تحمل لنز را تجربه کنند، متخصص چشم خود هستند.
قرص ترکیبی می تواند خطر مشکلات قلبی عروقی، مانند لخته شدن خون، ترومبوز ورید عمقی (DVT)، لخته شدن در ریه، سکته مغزی یا حمله قلبی را افزایش دهد .
قرص های کنترل قند نیز با افزایش فشار خون ، تومورهای خوش خیم کبد و برخی از انواع سرطان همراه است.
قرص نباید توسط افراد زیر استفاده شود
زنان حامله
افراد سیگاری بالای ۳۵ سال یا هر کسی که در سال گذشته سیگار کشید و بیش از ۳۵ سال دارد
افراد چاق
کسانی که داروهای خاصی مصرف می کنند
هر کسی که ترومبوز، سکته مغزی، یا مشکل قلب داشته باشد
هر فردی با یک فرد نزدیک که قبل از سن ۴۵ سالگی لخته خون داشته باشد
افرادی که دارای میگرن شدید هستند، به ویژه با علائم هورمونی
هر کسی که سرطان سینه یا بیماری داشته باشد یا بیماری کبد یا کیسه صفرا باشد
هر کسی که تا به حال به دیابت به مدت حداقل ۲۰ سال یا دیابت با عوارض
اگر هر یک از موارد زیر رخ دهد، کاربر باید یک دکتر را ببیند.
افراد مبتلا به سابقه لخته شدن خون، حملات قلبی یا سکته مغزی توصیه می شود که قرص ضد بارداری ترکیب نکنند.
قرص های ترکیبی می تواند کمی از عوارض جانبی قلبی عروقی مانند حمله قلبی، سکته مغزی و لخته های خون را کمی افزایش دهد.
این همه می تواند مرگبار باشد.
خطر با برخی از قرص ها بالاتر است. یک پزشک می تواند بر روی گزینه های مناسب مشاوره دهد.
هر کسی که فشار خون بالا یا سابقه شخصی یا خانوادگی لخته های خون، حمله قلبی یا سکته مغزی را کنترل نکند، باید از ارائه دهنده پزشکی خود در مورد روش های جایگزین سوال کنند.
هورمونهای زنانه که به طور طبیعی رخ می دهند، مانند استروژن، بر روی شانس زنی در ایجاد انواع سرطان تأثیر می گذارد.
بنابراین ممکن است که استفاده از یک روش مبتنی بر هورمون کنترل تولد، یک اثر مشابه داشته باشد.
این احتمالا در میان زنانی که از قرص استفاده می کنند کمتر احتمال دارد.
به نظر می رسد شانس کمی برای سرطان پستان در زنان که اخیرا از قرص ضد بارداری استفاده کرده اند و به ویژه اگر آنها در طول سال های نوجوانی خود شروع به استفاده از آن کردند، ظاهر می شود.
با این حال، پس از ۱۰ سال از استفاده از قرص، خطر به نظر می رسد همانند افرادی است که هرگز از آن استفاده نکرده اند.
عوامل دیگر ممکن است نقش داشته باشند، مانند سن زن در شروع بلوغ و یائسگی ، سن او در اولین بارداری و اینکه آیا او فرزند داشته یا نه.
استفاده طولانی مدت از قرص به علت خطر بالای سرطان گردن رحم ، در مقایسه با افرادی که از آن استفاده نکرده اند، مرتبط است.
با این حال، اکثر انواع سرطان دهانه رحم ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است.
آیا HPV با استفاده از قرص های کنترل خوراکی مرتبط است تا به حال تایید نشده است.
پیشگیری از بارداری خوراکی با افزایش احتمال تومور خوش خیم کبدی مرتبط است، اما این به ندرت سرطانی می شود.
برخی مطالعات پیشنهاد کرده اند که خطر ابتلا به سرطان کبد بعد از استفاده از قرص های ضد بارداری حداقل ۵ سال بیشتر است، اما مطالعات دیگر نتایج مشابهی ندارند.
برای کسانی که نمی توانند از قرص های ضد بارداری استفاده کنند یا نمی خواهند، گزینه های دیگر در دسترس هستند.
این یک روش مانع از کنترل زایمان است که مانع از ورود اسپرم به سلول های تخمک می شود.
کاندوم مردانه پوسته ای است که روی آلت تناسلی قرار می گیرد. یک کاندوم زن کیسه ای با یک حلقه در هر طرف است. این به واژن وارد شده است.
کاندوم به طور گسترده در دسترس است ، اما اغلب آنها از لاتکس ساخته می شوند که در برخی افراد ممکن است آلرژی ایجاد کند. مواد جایگزین شامل پوسته های پلی ¬ اورتان یا بره
برای هر دو نوع کاندوم خطر ابتلا به آن در ۱۸ درصد یا بیش از یک سال در حال افزایش است.
این یک فنجان rimmed کم عمق، گنبد شکل است که در مهبل (واژن) قرار داده شده است تا انسداد دهانه رحم را ایجاد کند. استفاده شده با spermicide، مانع از رسیدن اسپرم و تخم مرغ می شود.
معایب شامل عفونت های احتمالی ادراری و تحریک واژن می باشد.
تحریک ممکن است از یک واکنش نسبت به ماده ایجاد شود که دیافراگم از اسپرم کش ساخته شده است.
بین ۶ تا ۱۲ حاملگی سالانه در هر ۱۰۰ زن که از آن استفاده می کنند، به دلیل خطای انسانی رخ می دهد.
حلقه پلاستیکی به مهبل وارد می شود و هورمون ها را برای سرکوب تخمک گذاری آزاد می کند.
هر ماه، آن را به مدت ۳ هفته قرار داده و به مدت یک هفته برداشته می شود که طی آن قاعدگی اتفاق می افتد.
این هورمون ها بسیار شبیه قرص هستند، بنابراین عوارض جانبی مشابه ممکن است رخ دهد.
هر سال بین ۶ تا ۱۲ حاملگی در هر ۱۰۰ زن که از آن استفاده می کنند، به علت اشتباهات استفاده می شود.
به عنوان یک روش هورمونی کنترل تولد، حلقه واژینال می تواند عوارض مشابهی را نسبت به قرص داشته باشد، از جمله لکه های بین قاعدگی، سردرد و کاهش میل جنسی.
دستگاه های داخل رحمی جایگزین قرص کنترل تولد می شوند.
دستگاه کوچک ساخته شده از پلاستیک و مس در رحم در دفتر دکتر قرار می گیرد.
دستگاه داخل رحمی می توانند هورمونی یا غیرهورمونی باشند.
دستگاه های داخل رحمی های هورمونی ضخیم شدن مخاط مخاطی و مهار تخمک گذاری می شوند.
دستگاه داخل رحمی های غیرهورمونی پاسخ التهابی را در رحم ایجاد می کنند که برای اسپرم سمی است.
این طول می کشد تا ۱۰ سال و تقریبا ۱۰۰ درصد در جلوگیری از حاملگی موثر است.
عوارض جانبی شامل لکه بینی بین قاعدگی و مننژیت نامنظم است.
برخی از دستگاه داخل رحمی می توانند دوره های سنگین تر را با گرفتگی های شدید تری ایجاد کنند.
یک میله ای کوچک و پلاستیکی در جراحی جزئی به بازوی بازو تزریق می شود.
در ۳ سال آینده، هورمون آزاد می شود تا ضخامت مخاط مخاطی، نازک بودن پوشش اندومتری و مهار تخمک گذاری. این تقریبا ۱۰۰ درصد موثر است.
عوارض جانبی شبیه به قرص ضد بارداری است. آنها عبارتند از:
بسیاری از زنان پس از چند ماه استفاده از دوره های کاهش یا از دست رفته گزارش می دهند.
جراحی در انسان انجام می شود تا لوله هایی که اسپرم را از بیضه ها به آلت تناسلی انتقال می دهند را متوقف کند.
عمل جراحی در زنان، لوله های فالوپ را متوقف می کند.
عوارض احتمالی برای مردان عبارتند از: عفونت، هماتوم، کبودی و تشکیل گرانولومای اسپرم، توده هایی که در بافت های اطراف واز دهفرن که اسپرم از بین رفته اند، رشد می کند.
این به طور معمول دائمی است.
داشتن یک عکس از هورمون های پیشگیری از بارداری می تواند راه قابل اطمینان برای جلوگیری از بارداری نسبت به استفاده از یک قرص باشد، زیرا کاربر مجبور نیست که هر روز آن را در همان زمان مصرف کند.
با این حال، داشتن روش های هورمونی کنترل تولد، این می تواند اثرات نامطلوب داشته باشد.
تزریق هایی مانند Depo-Provera سرکوب تخمک گذاری و ضخیم شدن مخاط مخاطی را کاهش می دهد تا شانس اسپرم از رسیدن به سلول های تخمک، همانطور که قرص کنترل تولد می کند. این یک ضد بارداری پروژستین (POC) است.
مزیت شات این است که شما هر روز نباید آن را مصرف کنید، اما شما باید هر ۳ ماه یکبار یک عکس بگیرید و این باید در دفتر دکتر انجام شود.
این بیشتر از ۹۹ درصد است که به درستی استفاده می شود.
با این حال به دلیل اینکه زنان گاهی اوقات فراموش می کنند که عکس دیگری بگیرند، حدود ۶ از هر ۱۰۰ زن هر ساله هنگام استفاده از آن باردار می شوند.
این باعث می شود آن را بیشتر از پیشگیری از بارداری خوراکی قابل اعتماد.
برخی از عوارض جانبی شات مشابه قرص ضد بارداری هستند.
هر کسی که سرطان سینه داشته باشد توصیه می شود از آن استفاده نکنید.
این ممکن است خطر ابتلا به کلامیدیا و اچ آی وی را نیز افزایش دهد ، اما چرا این موضوع باید نامشخص باشد.
پیشگیری از بارداری خوراکی با مشکلات قلبی عروقی همراه است. برخی از مطالعات مرتبط دانسته اند شات با ترومبوز یا لخته شدن خون، اما دیگران ندارند.
درمانگاه Mayo خاطرنشان می کند برخی از ارائه دهندگان ممکن است از مصرف آن در افراد مبتلا به سابقه بیماری قلبی ، دیابت یا سکته مغزی جلوگیری کنند.
عوارض جانبی احتمالی که باید به مشاوره جنسی گزارش شود عبارتند از :
Depo-Provera همچنین به کاهش تراکم مواد معدنی استخوان، افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان و شکستگی استخوان در زندگی بعد از آن اشاره شده است.
حتی زمانی که به درستی استفاده می شود، حاملگی می تواند با شات رخ دهد. پس از متوقف کردن آن، می تواند تا ۱۰ ماه به طول انجامد.
منبع : sppm.ir - سارا نظری مرکز مشاوره و روانشناسی آنلاین مشاورانه - 10 عارضه خطرناک قرص بارداری
مفهوم اختلال روانی مثل بسیاری از مفاهیم در طب و علوم دیگر فاقد تعریف عملی ثابتی که پوشاننده همه موفقیتها باشد بوده است. قابل قبولترین تعریف اختلالهای روانی را به صورت زیر توصیف می کند؛ هر یک از اختلالات روانی به صورت یک سندرم یا الگوی رفتاری یا روانشناختی مهم بالینی تصور شده است که در یک فرد روی میدهد و با ناراحتی (یک علامت دردناک) یا ناتوانی (تخریب در یک یا چند زمینه مهم عملکرد) یا با افزایش قابل ملاحظه خطر مرگ ، درد ، ناراحتی و ناتوانی یا فقدان مهم آزادی ، همراه است.
به علاوه این سندرم یا الگو نباید صرفا یک پاسخ قابل انتظار و تایید شده فرهنگی در مقابل رویدادی خاص مثلا مرگ یک شخص مورد علاقه باشد. علت اصلی هر چه باشد فعلا باید آن را تظاهر یک اختلال کارکردی زیست شناختی رفتاری یا روانشناسی در فرد تلقی نمود.
نگاه اجمالی
از آنجا که اختلال روانی غالبا غیر عادی ، عجیب یا آزار دهنده است، نگاهها را به خود جلب میکند. واکنشهای متفاوتی در مقابل بروز آن ممکن است دیده شود. این واکنش میتواند به صورت خشم ، تنفر و اکراه ، ترس و سردرگمی همراه باشد. تمایل به درمان خواه وجود داشته باشد یا نداشته باشد بعد آزار دهندگی این اختلالات برای خود فرد و یا اطرفیان او وجود دارد. برخی از اختلالات به راحتی در زندگی شغلی و اجتماعی خود تاثیر گذاشته و عمدتا عملکرد او را مختل میسازند.
تاریخچه اختلالات روانی
آدمی همواره در مورد سلامت جسم ، روابط اجتماعی و جایگاه خود در این عالم نگران بوده است و در این زمینهها سوالات بسیاری مطرح کرده و پیرامون آنها نظریاتی ابراز داشته است. بعضی از این نظریات تقریبا جهان شمول به نظر میرسند و در بسیاری از مناطق دنیا و اکثر دورههای تاریخی دیده میشوند. طبق نظریههایی کهن که امروزه هم به چشم میخورد، اختلال روانی نتیجه عملکرد نیروهای ماوراء طبیعی و جادوئی مثل ارواح شرور و شیطان است. در جوامعی که این نظریه را باور داشتند، درمان به صورت جن گیری انجام میشد.
در تاریخ اختلالات روانی این عقیده نیز رواج داشته که آنها را ناشی اختلال کارکرد بدن میدانستند. در یونان باستان به درمان این اختلالات در معبد الهه سلامت میپرداختند. بقراط اهمیت مغز را در تبیین این اختلالات دریافت و درمان مبتنی بر استراحت ، استحمام و رژیم غذایی را توسعه بخشید. حرکت به سوی توجیهات منطقی در تبین رفتار را سقراط ، افلاطون و ارسطو تقویت کردند.
افلاطون رفتار پریشان را برخاسته از تعارضات درونی بین هیجان و عقل به شمار میآورد. برخورد به مبتلایان به این اختلالات خط سیری از برخورد غیر انسانی تا برخوردهای انسانیتر را شامل میشود. جنبش معطوف به درمان انسانیتر با این بیماران با کارهای فیلیپ پنیل آغاز شد. بتدریج تغییرات اصلاحیتر بیشتری آغاز و ادامه یافت و تحقیقات علمی در سبب شناسی ، طبقه بندی و درمان اختلالات انجام گرفت.
طبقه بندی اختلالات روانی
DSM IV راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، این اختلالات به شرح زیر طبقه بندی میکند:
عقب ماندگی ذهنی
اختلالات یادگیری (اختلال خواندن ، اختلال در ریاضیات ، اختلال در بیان کتبی)
اختلالات نافذ مربوط به رشد (اختلال اوتیستیک ، اختلال رت ، اختلال آسپرگر)
اختلالات کمبود توجه
اختلالات تغذیهای و خوردن شیرخوارگی واوان کودکی (هرزه خواری ، اختلال نشخوار)
اختلالات تیک (تیک توره ، تیک حرکتی یا صوتی مزمن ، تیک گداز)
اختلالات ارتباطی (اختلال زبان بیانی ، اختلال زبان دریافتی بیان مختلط ، لکنت زبان)
اختلالات دفعی (بیاختیاری ادراری ، بیاختیاری مدفوع)
سایر اختلالات دوران شیرخوارگی ، کودکی و نوجوانی (اختلال اضطراب جدایی ، گنگی انتخابی ، اختلال دلبستگی واکنشی ، اختلال حرکتی کلیشهای)
اختلالات نسیانی ، دلیریوم و دمانس
اختلالات مربوط به مصرف مواد
اسکیزوفرنی و سایر اختلالات سایکوتیک
اختلالات خلقی (افسردگی اساسی ، اختلالات دو قطبی و ...)
اختلالات اضطرابی (اختلال هراس ، جمع هراسی ، اختلال وسواسی ، جبری ، اختلال استرس پس از سانحه و ...)
اختلالات شبه جسمی (اختلال جسمانی کردن ، اختلال تبدیلی ، خود بیمار انگاری ، اختلال بدریختی بدن)
اختلالات ساختگی
اختلالات تجزیهای (فراوموشی تجزیه ای ، گریز تجزیهای ، اختلال شخصیت چند گانه و اختلال مسخ شخصیت)
اختلالات هویت جنسی و جنسیتی
اختلالات خواب
اختلالات کنترل تکانه (اختلال انفجار دورهای ، جنون دزدی ، جنون آتش افروزی ، قمار بازی بیمار گونه و وسواس کندن مو)
اختلال انطباقی
اختلالات شخصیتی (پارانوئید ، اسکیزوئید ، اسکیزوتایپی ، ضداجتماعی ، مرزی ، نمایشی ، خودشیفته ، دوری گزین ، وابسته و اختلال شخصیت وسواسی و جبری)
سبب شناسی اختلالات روانی
در بررسی علل مربوط به بروز اختلالات روانی از دیدگاههای مختلف به این مساله پرداخته شده است.
دیدگاه زیست شناختی
این دیگاه آشفتگیهای بدنی را علت اختلال روانی میداند. بینظمی در ژنها ممکن است سبب ساز بعضی رفتارهای غیر انطباقی باشد. دیگر تعیین کننده زیست شناختی رفتار ، مغز و دستگاه عصبی است. آشفتگی در بخشهای معینی از مغز میتواند اختلالات روانی را موجب شود. دستگاه غدد و عملکرد آنها نیز میتواند در بروز این دسته از اختلالات سهیم باشد.
دیدگاه روانکاوی
این دیدگاه که افکار و هیجانات را علل مهم رفتار میدانند، در سبب شناسی اختلالات روانی به شناسایی افکار و هیجانات ناآشکار که مسبب اساسی اختلالات هستند، تاکید میکند. از این دیدگاه پنج سال اول زندگی از لحاظ رشد سالم شخصیت یا بروز اختلالات حائز اهمیت است.
دیدگاه یادگیری
این دیدگاه که بر اهمیت یادگیری تاکید دارد معتقد است اختلالات روانی با پیوندهای یادگیری قابل توضیح هستند. در این دیدگاه سرمشق گیری ، تقویت کنندههای مثبت و منفی و شرطی سازیها در بروز رفتارهای غیر عادی مورد استفاده قرار میگیرند.
دیدگاه شناختی
تمرکز دیدگاه شناختی بر شناخت فرد از محیط پیرامون خود متکی است. از این دیدگاه ناتوانی فرد در تشکیل شناختها و طرحوارههای مناسب از ارتباط خود با محیط مشکلاتی را برای او بوجود میآورد. از دیگر دیدگاههای رایج دیدگاههای انسان گرایی ، هستی گرایی و دیدگاه اجتماعی است. درمان این دسته از اختلالات به دو شیوه کلی دارو درمانی و روان درمانی تقسیم بندی میشود. دارو درمانی توسط روانپزشک و روان درمانی توسط روانشناس صورت میگیرد. دیدگاه روان شناس در سبب شناسی اختلالات روانی رویکرد درمانی او را تعیین خواهد کرد. با اینحال امروزه بندرت یک روان شناس خود را مقید به یک دیدگاه خاص میکند و معمولا از ترکیبی از این دیدگاهها کاربرد دارند.
مباحث مرتبط با عنوان
اختلال شخصیت اسکیزوفرنی
اختلال وسواسی
اختلالات خواب
اختلالات ساختگی
اختلالات شخصیت
اختلالات یادگیری
استرس
بهداشت روانی
لکنت زبان
فراموشی
گفتار درمانی
منبع: تالار وانشناسی و مشاوره آنلاین ازدواج خانواده تحصیلی همیاری ایران - اختلالات روانی
چکیده
سابقه و هدف: اختلال پس از سانحه با شیوع ۵ تا ۲۵ درصدی در طول زندگی میتواند اثرات سوء و زیانباری بر فرد و جامعه وارد کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر حساسیتزدایی چشمی حرکتی در کاهش نشانههای PTSD در این دسته از بیماران انجام شده است.
مواد و روشها: تعداد ۷۱ بیمار مبتلا به PTSD به طور تصادفی انتخاب و به وسیله روش EMDR تحت درمان قرار گرفتند. اطلاعات جمعیت شناختی و نوع یادآوری حادثه به وسیله دو پرسشنامه محقق ساخته جمعآوری گردید. همچنین میزان ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفش این بیماران قبل و بعد از EMDR اندازهگیری گردید. دادهها به وسیله نرمافزار SPSS.16 و روشهای آماری توصیفی و مجذور کا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: ۵۹% گروه مورد مطالعه در رده سنی ۲۰ تا ۳۰ سال قرار دارند و ۷۹% را زنان تشکیل میدهند. EMDR به طور بارزی نوع و چگونگی یادآوری سانحه را تغییر داد. میزان فشار خون، ضربان قلب و تعداد تنفس به طور معناداری همراه با یادآوری سانحه افزایش یافته بود.
نتیجهگیری: EMDR میتواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر در اختلالات PTSD به کار گرفته شود.
مقدمه:
بیتردید پس از بروز بیماری اساسیترین مرحله انتخاب درمان مناسب و به موقع است که این مسئله در حوزه بیماریهای وابسته به روان از یک سو به دلیل پیچیدگی رفتارهای انسان و از سوی دیگر به دلیل افزایش میزان اختلالات روانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. پیامد این بیماریها نه تنها زندگی فردی بلکه زندگی اجتماعی را نیز مختل میکند. حتی گاهی اوقات نتایج حاصل از این اختلالات جبرانناپذیر هستند. افراد مبتلا به اختلالات روان علاوه بر فشارهای فرهنگی و اجتماعی که از سوی خانواده و جامعه به آنها وارد میشود معمولاً به دلیل مشکل برقراری ارتباط در فرایند درمان نیز با سختیهایی روبرو میشوند. به خصوص زمانی که درمانی غیردارویی نخستین و بهترین گزینه شمرده می شود.
PTSD یا اختلال استرس پس از سانحه که معمولا پس از یک حادثه آسیبزا با علائمی نظیر کابوسهای شبانه، خاطرات مزاحم، تجربه مجدد سانحه به اشکال مختل، احساس گناه و تحریکپذیری خود را نشان میدهد و علائم آن از یک تا شش ماه و گاهی تا سالها تداوم دارد و میتواند زندگی فرد را دچار اختلال کند. اگر چه این اختلال در هر سنی ممکن است بروز کند ولی به علت زمینههای تسریعکننده در میان جوانان شایعـر است. ۵۰ تا ۹۰ درصد افراد در طول زندگی با یک آسیب شدید مواجه میشوند که ۸% به PTSD مبتلا میگردند. اسکات و بالمر (۲۰۰۰) عوامل خطرساز PTSD را شامل عوامل ژنتیک، بیماریهای اولیه روانپزشکی عوامل فشارزای قبلی، ویژگیهای شخصیتی و محدودیتهای اولیه زندگی میدانند. با توجه به اثرات PTSD درمان از اهمیت ویژهای برخوردار است. روشهای مختلفی مانند، رفتاردرمانی، شناختدرمانی، هیپنوتیزمدرمانی، و دارودرمانی در درمان این اختلال مورد استفاده قرار میگیرند. روش EMD در سال ۱۹۸۷ توسط شاپیرو ابداع شد و در سال ۱۹۹۱ به EMDR تغییر نام داد تا بتواند تغییرات شناختی و بینشی را نسبت به بیماری که در حین درمان رخ میدهد بازتاب دهد. هر چند انتقادهای فراوانی بر این روش درمان وارد شده اما در سال ۱۹۹۱ انجمن روانشناسان آمریکا سه روش درمانی با اثربخشی محتمل را برای درمان PTSD معرفی کردند که شامل؛ EMDR، مواجهه درمانی و مهارتهای مدیریت استرس بود.
استرس پس از حادثه
اساس EMDR، حرکات چشمی است که هدف آن توجه دادن بیمار به یک محرک خارجی در حالی که به طور همزمان روی سانحه تمرکز کرده است. باروکلیف و همکاران (۲۰۰۱) اظهار میکنند که اثر حرکتی چشم در EMDR حافظه عملکردی را مختلف کرده و با کاهش وضوع میزان هیجان همراه با آن را کم میکند. واندرکلاک و همکاران شواهد اولیهای از تغییرات الگوهای فعالسازی مغز را در شش بیمار PTSD قبل و بعد از EMDR مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشاندهنده افزایش فعالیت دو طرفه سینگولیت قدامی بود. این منطقه تجربه تهدید واقعی در برابر تهدید ادارک شده را به هم نزدیک میسازد و نشانگر این است که پس از EMDR بیماران PTSD بیش برانگیختگی کمتری را تجربه خواهند کرد. مطالعات روان پویشی نشان میدهند معمولا افرادی که از ضربههای روانی شدید جان به در میبرند ناتوانی در شناخت هیجانها میانشان رایج است و بازماندههای سانحه آسیبزا معمولا قادر به استفاده از حالات هیجانی به عنوان هشدار نبوده و علائم روان تنی پیدا میکنند.
بدون شک گزیش روش درمان مناسب در هر اختلالی نیازمند بررسی تأثیرات کاربندی روشهای درمانی متفاوت است. تا بتوان مناسبترین درمان را برگزید و بدین طریق علاوه بر کاهش هزینههای درمانهای کم اثر درمانجو را در بهبود سریع یاری میرساند. EMDR یک روش درمانی بحثبرانگیز است که برای اثبات اثربخشی آن انجام مطالعات در این زمینه مفید خواهد بود. از دیگر دلایل اهمیت پژوهش این است که اختلال PTSD معمولا با اختلالت دیگری مانند افسردگی و اعتیاد همراه است که این موارد نیز درمانهای دیگری را لازم دارند. درمان مناسب و سریع PTSD علاوه بر درمان این اختلال میتواند به کاهش بیماریها و اثرات جانبی آن نیز منجر گردد.
بنابراین با توجه به اهمیت انتخاب روشهای درمانی مناسب و همچنین تأثیر PTSD بر زندگی فردی و اجتماعی و بروز اختلالات روانی همراه با این اختلال هدف این پژوهش تعیین اثر EMDR بر نوع و چگونگی یادآوری حادثه آسیبزا است. به علاوه فشار خون، ضربان قلب و تعداد تنفس افراد PTSD همران با مانورهای EMDR و بعد از آن نیز بررسی میشوند.
مواد و روشها
از میان افراد مراجعه کننده به کلینیکهای روانپزشکی در شهر تهران در سال ۸۹-۸۷ تعداد ۷۱ بیمار PTSD با کسب رضایت در این مطالعه شرکت کردند. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل: ۱) پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، ۲) پرسشنامهای بود که بر اساس ملاکهای DSM-IV و همراه با مصاحبه بالینی برای تشخیص بیماران PTSD به کار گرفته شد و ۳) دستگاه فشار سنج فنری برای اندازهگیری فشار خون و شمارش و ثبت تعداد تنفس در دقیقه بر اساس حرکات شکمی و قفسه سینه و تعداد ضربان قلب بر اساس شمارش نبض بود.
پس از تکمیل کردن پرسشنامه، بیماران تحت درمان با روش EMDR قرار گرفتند. مانورها شامل پنج مانور بود: ۱) نیستاگوموس، ۲) ضربه با انگشت روی شانهها، کف دست و یا زانوها، ۳) ضربه با کف دست و همراه با صدای ضربه روی شانهه، کف دست و زانوها، ۴) ایجاد تحرکات صوتی به صورت ضربه انگشت روی میز و بشکن زدن و ۵) چشمی، صوتی و ضربهای. پس از ارائه مانورها از بیمار خواسته شد تا نوع یادآوری سانحه را گزارش کند همچنین بگوید که کدام نوع مانور در تغییر ذهنی سانحه مؤثرتر بوده است. فشار خون، ضربان قلب و تعداد تنفس قبل از شروع مانورها و بعد از آن و همراه با یادآوری حادثه نیز اندازهگیری گردیدند. مانور انتخابشده بر اساس گزاش بیمار به کار گرفته شد و پس از گزارش بیمار از تأثیر آن بر یادآوری سانحه به بیماران نحوه انجام این مانورها آموزش داده شد تا در مواقع لازم نیز تکرار نماید.
یافتهها
از بررسی شوندگان ۶۹% افراد زیر ۳۰ سال هستند. ۷۹% را زنان تشکیل میدهند و ۶۷% دارای تحصیلات کارشناسی و بالاتر هستند. ۹۱% افراد مبتلا به PTSD به یک اختلال روانی دیگر مبتلا میباشند.
فشار خون دیاستولیک، سیستولیک و ضربان قلب و تعداد تنفس قبل از مانورهای EMDR و بعد از آن به طور معناداری تفاوت نشان میدهد. یعنی بعد از مانورهای EMDR که در طی آن سانحه برای بیمار یادآوری میگردید این متغیرها به طور معناداری افزایش پیدا کردند (جدول ۲). پس از EMDR 5/91% اظهار کردهاند که حادثه برای آنها دور و در ۱/۲% حادثه روشنتر گردیده است. نوع و چگونگی یادآوری حادثه پس از EMDR در جدول ۳ نشان داده شده است.
در این رابطه بخوانید :
استرس و اضطراب عامل پیری
رابطه میان استرس و دیابت
تست استرس
بحث
در این پژوهش ۷۱ بیمار PTSD از نظر مشخصات دموگرافیک و سابقه بیماریهای روانی مطالعه و به وسیله روش EMDR مورد درمان قرار گرفتند. ضربان قلب، تعداد تنفس و فشار خون این بیماران قبل از مانورهای EMDR و بعد از آن نیز بررسی شد. بر اساس نتایج ۵۹% گروه در سن ۳۰-۲۰ سالگی قرار دارند. نتایج مطالعات دیگر نیز نشاندهنده فراوانی بیشتر PTSD در جوانان است. {ماگرودر، فروه، جانون، کارنبون، پاول رنه ۲۰۰۴؛ ونیه، جودا، بیکر، مک گلش، هادریک و سویره لازوارو ۱۹۹۸}. ۷۹% گروه مورد مطالعه را زنان تشکیل دادهاند، (مطالعات استین، والکرهازن و مورد ۱۹۹۷؛ برسلو، چل کت، یترسون و لرسیا ۱۹۹۹ نشان داد PTSD با جنس رابطه معنادار دارد. ۷۷% گروه مورد مطالعه دارای تحصیلات کارشناسی و بالاتر بودند. نتایج یک مطالعه نشان داد PTSD با سطح تحصیلات و با درجه سازمانی رابطه معنادار ندارد.
۹۳% از بیماران اظهار کردهآند که قبل از ابتلا به PTSD به یک بیماری روانی دیگر مبتلا بودند که افسردگی با ۷۰% بالاترین میزان را داشته است. نات و همکاران عواملی همچون وضعیت اقتصادی اجتماعی، خلق و خو، پیشینه آسیب، خصوصیات خانواده و و جود اضطراب و افسردگی را از عوامل زمینه ساز PTSD برشمردند. کایکن (۱۹۹۵) اظهار میکند که اختلالت روانپزشکی در میان این بیماران شیوع بیشتری دارد.
افسردگی از یک سو با آسیبپذیری فرد در ابتلاء او به PTSD و از سوی دیگر به عنوان پیامد PTSD میتواند بروز کند (فلرلن ۱۹۸۹ و ایتال ۱۹۹۸، میتوتال ۲۰۰۸) بررسی ۱۴۹۴۸ زن در بخش پژوهش الگوهای رفتاری مبتلا به PTSD نشان داد که اختلالاتی همچون افسردگی، اضطراب و اختلالت شخصیت به شدن و به طور ناگهانی میزان PTSD را افزایش میدهد. یکی از بارزترین علائم PTSD افزایش علائم حیاتی مانند ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفس در هنگام یادآوری حادثه است. اندازهگیری این متغیرها قبل و بعد از مانورهای EMDR و با یادآوری حادثه افزایش معناداری نشان داد. بر اساس مقیاس Base-line فشار خون بالا و افزایش ضربان قلب هر دو ناشی از علائم اختلال PTSD هستند {سیسلی، براندی ۲۰۰۶، کنرلی، اینس ۲۰۰۶، پتی او ۲۰۰۷}. همچنین به کاربندی روش EMDR در بیماران PTSD توانست نوع و چگونگی یادآوری حادثه را تغییر دهد. چنانکه ۹۳% بیماران اظهار کردند که حادثه برای آنها دور شده است. بنابراین میتوان گفت که EMDR با کاهش میزان یادآوری حادثه و نوع یادآوری سبب ایجاد امنیت در بیماران PTSD میگردد. بروم (۱۹۸۹) سه روش درمانی هیبنوتراپی، روانکاوی و EMDR را با هم مقایسه کرد او اثرات درمانی معنیداری را در ۶۰% شرکتکنندگان بدون تفاوت معنادار بین گروهها مشاهده کرد. EMDR به عنوان روش درمانی میتواند نشانههای PTSD را کاهش دهد {بیسون و همکاران ۲۰۰۷؛ فوه و همکاران، ۲۰۰۹}.
همانگونه که گفته شد برای درمان PTSD از انواع روشهای گوناگون استفاده میگردد. EMDR به عنوان یک روش درمانی که در همان جلسه اول تأثیر خود بر یادآوری حادثه نشان میدهد و از سوی دیگر یادگیری سهل مانورهای آن توسط بیمار میتواند به ع نوان یک روش درمان منفرد و یا مکمل با دارو درمانی و روشهای دیگر به کار گرفته شود.
برای خواندن مقاله های بیشتر در رابطه با این موضوع به سایت ازدواج مراجعه کنید
نتیجهگیری
درمان به هنگام و مناسب PTSD میتواند عوارض مستقیم و غیر مستقیم این بیماری را کاهش داده و سلامت فرد و جامعه را ارتقاء بخشد. EMDR به عنوان یک روش درمانی منفرد و یا مکمل میتواند امنیت روانی فرد را با کاهش یادآوری سانحه گسترش داده و او را برای پیگیری نهایی درمان توانمند سازد.
Kaplan H, Sadok B. Psychiatric of behavior science. Translation by Nosratollh, porafk-ari. Tehran. Publisher:shahrab.
منبع:مشاوره-آنلاین.com - مشاوره ازدواج -اثر حساسیت زدایی چشمی حرکتی بر اختلال استرس پس از سانحه